Zwaar klaar mee. Is het vandaag zover of moet je nog even volhouden? Er is niks mis met je realiseren dat je uitkijkt naar je zomervakantie. Mentale rust. Lummelen en mijmeren. Ook al blijf je bij wijze van spreken thuis. Een plaats waar je het afgelopen half jaar veel was.
Gedwongen thuiszitten gaf frustratie. Maar bij berusting ook de realisatie dat het gewoon gezellig kan zijn alweer thuis te koken, meer gesprekken met elkaar te hebben en blij te zijn met het ommetje door de buurt. Tijdens het wandelen een spontaan praatje met een buurtgenoot, zien hoe mooi de natuur zich ontwikkelt. Weken waarin geplant bloemzaad uit begint te komen, steeds wat hoger groeit en dan het geluk dat er daadwerkelijk het helderrood van klaprozen, het fantastische blauw van korenbloemen en daarna de meest exotische kleuren verschijnen.
Hondjes die trouw en enthousiast een nieuwe looproute mee ontdekken.
Momenten dat je rustig kan denken over wat goed en wat minder gaat. Waarom jij of anderen op een bepaalde manier reageren. En dat, in alle rust bekeken, je situaties anders aan had kunnen pakken. Dat het één wat je deed hartstikke goed was en het ander niet voor herhaling vatbaar. Waarom interpreteer je een opmerking zoals je doet en denk je niet aan hoe het ook kan?
In de vakantie kun je, wegdromend vanuit je stoel, je realiseren dat uitleg hierover welkom is. Ook al ben je aardig geweldig, gelukkig sta je open voor verfrissende inzichten, leerzame momenten en zelfreflectie.
Om vandaar uit nieuwe energie op te doen, te leren, wat liever voor jezelf te zijn en in te zien dat het allemaal nog niet zo verkeerd loopt.
Toe te geven dat je ook maar een mens bent en even nérgens zin in hebt. Om een tijdje later de verwondering toe te laten en te barsten van energie en nieuwe ideeën.
Vraag je je af waar je zoiets vindt? Een fijne omgeving die je laat groeien. Die pittig en zacht is. Die je laat denken, ontwikkelen en blij zijn. Toe te passen op momenten dat het jou uitkomt. ’s Morgens ontzettend vroeg, tussendoor of wanneer je niet kunt slapen.
Dat vond ik bij de online academy van Saskia Geraerts en podcasts.
